Narodowy Park Wulkanów to jedna z najciekawszych atrakcji turystycznych wyspy Big Hawaii. Nim się tam jednak wybierzecie sprawdźcie co warto zobaczyć, jakimi ścieżkami wędrować, ile kosztuje bilet wstępu i jak najlepiej tam dojechać.
Dojazd
- autem – zarówno z miast Kona jak i Hilo można dojechać autem drogą nr 11. Z Kona potrzeba ok. 2 godzin, z Hilo – 1 godz.;
- komunikacją publiczną – można dojechać tylko z Hilo autobusem linii 11 do miejscowości Volcano, skąd potem iść ok. 30 min. Można także próbować dostać się z przesiadkami.
Bilety wstępu
Bilety wstępu można kupić zarówno przy wjeździe do parku (zaraz po zjechaniu z drogi nr 11 podjeżdża się do kasy biletowej – płatność w gotówce lub kartą). Są ważne przez 7 dni. Ceny:
- samochód – 30 USD;
- motocykl – 25 USD;
- pieszy/rowerzysta – 15 USD.
Zakupów można także dokonać on-line przez specjalną stronę rządową – kliknij tutaj.
W roku jest kilka dni bezpłatnego wstępu. Wykaz dostępny jest tutaj.
Infrastruktura na miejscu
Na terenie parku dostępne są:
- parkingi (zależnie od lokalizacji – liczba miejsc jest różna; o dostępności można dowiedzieć się na stronach parku);
- Kilauea Visitor Center otwarte codziennie od 9 do 17, z dużym parkingiem, mapami, sklepem i toaletami;
- Volcanoes Art Center;
- Volcanoes House i The Rim Restaurant – jedyne tego typu miejsca działające na terenie parku;
- Jaggar Museum i Hawaiian Volcano Observatory – nieczynne po erupcji 2018, data przywrócenia – nieznana.
W okolicy parku jest kilka kampingów i obiektów oferujących noclegi. Najwygodniej jednak wybrać zakwaterowanie w jednym z ważniejszych ośrodków miejskich wyspy. Turyści przeważnie przylatują do Kona lub rzadziej do Hilo, gdzie czeka doskonale zorganizowana baza noclegowa i restauracyjna.
WAŻNE!
Na terenie parku, podczas spacerów nie trzeba mieć maseczek. Wymagane są one jednak w przestrzeniach zamkniętych i w miejscach, gdzie gromadzą się turyści. Informują o tym liczne znaki.
Ciekawsze szlaki
Wyznaczono wiele szlaków w parku. Są one dobrze i wyraźnie oznakowane. Mapy są dostępne w ważniejszych punktach początkowych. Kierunkowskazy i znaki – pojawiają się regularnie, chociaż czasem mogą być zarośnięte lub uszkodzone.
Poniżej charakterystyka i długość najpopularniejszych i najważniejszych:
- Crater Rim Trail – od Visitor Center do Uekahuna – w jedną stronę ok. 4 km;
- Sulphur Banks – od Visitor Center – w jedną stronę ok. 1 km, warto przejść tędy wracają z Uekahuna, szlak do Sulphur Banks odchodzi na wysokości punktu widokowego Wahinekapu;
- Kilauea Iki – niezwykły szlak po dnie krateru – ok. 5 km, okrężny, zaczyna się przy parkingu o tej samej nazwie, szlak po dnie krateru wyznaczony jest usypanymi kopcami kamieni, nie wolno ich ruszać!;
- Devastation Trail – bardzo popularny, przez pozostałości zniszczonego przez erupcje 1959 r. lasu, duży parking na początku, ok. 1 km w jedną stronę.
Na trasach można też znaleźć wiele tabliczek edukacyjnych. Dotyczą one zarówno samej aktywności wulkanicznej i powstania określonych miejsc, fauny i flory, jak również hawajskiej kultury. Niektóre mają kody QR, które po zeskanowaniu prowadzą do stron z obszerniejszymi informacjami. Na trasie Chains of Craters dostępne są także liczne punkty widokowe z oznaczeniami dotyczącymi granicy erupcji w poszczególnych latach.
Co wziąć ze sobą?
Przed wyruszeniem na szlaki Volcanoes National Park należy bezwzględnie przygotować kilka rzeczy
- woda – zwłaszcza podczas przejść na dłuższe odległości (jak np. w Kilauea Iki);
- krem z filtrem – na Hawajach zabronione jest używanie kosmetyków zawierających substancje takie jak oksybenzon, oktinoksat, enzacamene lub butyloparaben. Substancje te bardzo negatywnie wpływają na morską faunę i florę. Na swoją podróż kupiłem preparat marki Eco Cosmetics. Jest on nieco droższy niż tradycyjne. Sprawdzał się dobrze, chociaż jest nieco bardziej tłusty niż „tradycyjne”, pozostawia lekkie białe ślady na skórze i dość ciężko się rozsmarowuje. Dostępny jest w sklepach internetowych (ja nabyłem go przez allegro.pl);
- kapelusz lub nakrycie głowy – słońce operuje mocno, nawet jeśli schowane jest za chmurami;
- płaszcz przeciwdeszczowy – deszcze potrafi padać „z niczego”;
- cieplejsza bluza – przyda się wieczorem, zwłaszcza nad oceanem;
- wygodne trekkingowe buty, chociaż nie muszą być ponad kostki; przydadzą się zwłaszcza na szlaki bardziej wymagające – jak ten wokoło Kilauea Iki czy Devastation Trail.
Przeczytaj także:
